Deze strategie is onderzocht met biologieleraren in de outreachlaboratoria, die worden aangeboden aan wetenschapsdocenten en studenten aan de universiteit van Bayreuth (https://www.bayceer.uni-bayreuth.de/didaktik-bio/?lang=de). In tegenstelling tot de meeste outreachlaboratoria, waar het academisch personeel lesgeeft aan gastklassen, biedt het programma een unieke setting waarin de biologieleraren van de middelbare school zelf lesgeven aan hun eigen leerlingen in universiteitslaboratoria, na een passende professionele training. Het TLOL-project biedt biologieleraren onderwijseenheden van één dag met hedendaagse experimenten op het gebied van moleculaire genetica die overeenkomen met de huidige syllabus van de 12e graad biologie en biotechnologie majors en een continu proces voor professionele ontwikkeling. Deelname aan het TLOL-project begint met een workshop waarin de schoolhoofden en de leerkrachten de activiteiten in de praktijk kunnen ervaren en de moleculaire biologiemethoden kunnen leren als leerlingen, net als hun leerlingen (volgens het "leerkracht als leerling"-paradigma). Na de eerste workshop kunnen de schoolhoofden en leerkrachten zo vaak als ze willen deelnemen aan andere workshops, worden ze uitgenodigd om andere leerkrachten te observeren, en kunnen ze vragen stellen en pedagogisch materiaal uitwisselen met andere leerkrachten en met de onderzoekers via een elektronisch forum op het internet. Op die manier krijgen de leerkrachten voldoende tijd, structuur en ondersteuning om de ervaring te doordenken, kunnen ze observeren en geobserveerd worden, zich engageren met hun "praktijkgemeenschap" en duurzame en voortdurende communicatie ontwikkelen met de PD-facilitatoren en met andere leerkrachten. Door de tools te integreren en de kennis te gebruiken die de leerkrachten tijdens en na de workshop hebben verworven, ontwerpen en plannen de leerkrachten hun eigen laboratoriumactiviteit en bereiden ze werkbladen, opdrachten en presentaties voor die aansluiten bij het kennisniveau van hun leerlingen. Ze bereiden hun leerlingen voor op de activiteit en uiteindelijk brengen ze het geleerde in de praktijk door de laboratoriumactiviteit in de universiteitslaboratoria aan hun eigen leerlingen te geven. Een individuele schooldirecteur of docent kan meerdere keren met verschillende klassen naar de laboratoria van het instituut komen en de activiteiten aan het niveau van elke klas aanpassen. De leerkrachten analyseren de eindresultaten van de experimenten en voeren discussies met hun leerlingen zodra ze terug zijn in hun klaslokaal. Vervolgens kunnen de docenten vragen over de TLOL-activiteit opnemen in hun examens. Sommige docenten vragen hun leerlingen om voor elk uitgevoerd experiment een laboratoriumverslag in te leveren. Tijdens de instructie in moleculaire genetica leggen de docenten verbanden tussen de leerstof die in de klas is onderwezen en de activiteit. Bovendien is de TLOL-setting, die een praktische onderzoekservaring biedt, vaak de enige mogelijkheid voor biologieleraren op middelbare scholen, vooral voor degenen die hun studie al jaren geleden hebben afgerond, om onderzoek in moleculaire biologie te oefenen. Daarom gaat de bijdrage van het TLOL-platform veel verder dan de specifieke laboratoriumactiviteit en is het van invloed op hun hele onderwijs in de hedendaagse biologie.
Je moet ingelogd zijn op om een reactie te plaatsen.
Schoolleider
Je bent op zoek naar:
Leraar
In welke vakken van het hoger secundair onderwijs ben je geïnteresseerd?
Leraar
In welke vakken in het lager secundair onderwijs ben je geïnteresseerd?
Leraar
In welke hoofdvakken ben je geïnteresseerd?
Leraar
In welke lagere primaire vakken ben je geïnteresseerd?
Leraar
Je zoekt bronnen voor welk schoolniveau?
Leraar
Ben je op zoek naar bronnen op schoolniveau?
Ben je geïnteresseerd in Student Centred Pedagogies?
This TLOL program represents a significant advancement in the training of biology teachers, as it offers them not only updated technical knowledge but also hands-on, direct laboratory experience. In my opinion, this approach is essential because it strengthens the teacher’s role as a facilitator of active knowledge, who continuously learns to teach more effectively and inspiringly.
The involvement of teachers in practical activities that they then replicate with their students creates a virtuous cycle of learning and teaching that values both theory and practice. Moreover, the fact that teachers can share experiences and materials in a collaborative community is a great boost for pedagogical innovation and professional growth.
I see this methodology as an excellent way to motivate teachers to embrace current science, reducing the gap that can exist between formal content and real laboratory practices. It is a clear example of how education can evolve when we put teachers at the center of the learning process, equipping them with tools and opportunities to develop themselves and, thus, improve teaching and student interest in science.